برترین عمل
أَفْضَلُ الْعَمَلِ أَدْوَمُهُ وَ إِنْ قَلَّ
برترین عمل، بادوام‌ترین آن‌هاست، هر چند اندک باشد.
پیامبر اکرم (ص) (تنبيه الخواطر و نزهة النواظر، جلد ۱، صفحهٔ ۶۳)
پرستش بازرگانان، بردگان و آزادگان
إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ وَ هِيَ أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ
گروهی خدا را برای چشم‌داشت پرستش می‌کنند، که اين پرستش بازرگانان است؛ و گروهى خدا را از ترس پرستش می‌کنند، که اين پرستش بردگان است؛ و گروهى خدا را از روى سپاسگزارى پرستش می‌کنند كه اين پرستش آزادگان و برترين نوع پرستش است.
امام حسین (ع) (تحف العقول، صفحهٔ ۲۴۶)
گریستن و ترسیدن
بُكَاءُ الْعُيُونِ وَ خَشْيَةُ الْقُلُوبِ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ
گریستن چشم‌ها و ترسیدن قلب‌ها، رحمتى از جانب خداست.
امام حسین (ع) (جامع الأخبار، صفحهٔ ۹۷)
عالم باشی یا جاهل، خاموشی را برگزین
عَلَیکَ بِالصَّمتِ، تَعد حَلِیماً، جاهِلاً کُنتَ اَو عالِماً، فَاِنَّ الصَّمتَ زَینٌ لَکَ عِندَ العٌلَماءِ وَ سِترٌ لَکَ عِندَ الجُّهالِ
عالم باشی یا جاهل، خاموشی را برگزین تا بردبار به شمار آیی؛ زیرا خاموشی نزد دانایان زینت و در نزد نادانان پوشش است.
امام صادق (ع) (تحف العقول، صفحهٔ ۳۰۵)
دین، عقل، ادب، آزادگی و خوش‌خلقی
خَمْسٌ مَنْ لَمْ تَكُنْ فِيهِ لَمْ يَكُنْ فِيهِ كَثِيرُ مُسْتَمْتَعٍ الدِّينُ وَ الْعَقْلُ وَ الْأَدَبُ وَ الْحُرِّيَّةُ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ
پنج چیز است که اگر در کسی نباشد بهرهٔ فراوانی در او نیست: دین، و عقل (خرد)، و ادب، و آزادگی، و خوش‌خلقی.
امام صادق (ع) (الخصال، جلد ۱، صفحهٔ ۲۹۸)
مسخره کردن خود
سَبْعَةُ أَشْيَاءَ بِغَيْرِ سَبْعَةِ أَشْيَاءَ مِنَ الِاسْتِهْزَاءِ مَنِ اسْتَغْفَرَ بِلِسَانِهِ وَ لَمْ يَنْدَمْ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ وَ مَنْ سَأَلَ اللَّهَ التَّوْفِيقَ وَ لَمْ يَجْتَهِدْ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ وَ مَنِ اسْتَحْزَمَ وَ لَمْ يَحْذَرْ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ وَ مَنْ سَأَلَ اللَّهَ الْجَنَّةَ وَ لَمْ يَصْبِرْ عَلَى الشَّدَائِدِ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ مَنْ تَعَوَّذَ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ وَ لَمْ يَتْرُكِ الشَّهَوَاتِ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ وَ مَنْ ذَكَرَ اللَّهَ وَ لَمْ يَسْتَبِقْ إِلَى لِقَائِهِ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ
هفت چیز بدون هفت چیز دیگر مسخره است:
هر که با زبان استغفار کند ولی از دل پشیمان نباشد خود را مسخره کرده،
هر که از خدا توفیق بخواهد ولی تلاش و کوششی نکند خود را مسخره کرده،
هر که در طلب احتیاط باشد ولی باکی نداشته باشد خود را مسخره کرده،
هر که از خدا بهشت بخواهد ولی بر گرفتاری‌ها صبر نکند خود را مسخره کرده،
هر که از آتش جهنم بخدا پناه بَرَد ولی ترک شهوات دنیا را نکند خود را مسخره کرده،
هر که ذکر خدا کند ولی سرعت برای دیدارش نگیرد (مشتاق ملاقاتش نباشد) خود را مسخره کرده است.
(مورد هفتم ذکر نشده است)
امام رضا (ع) (كنز الفوائد، جلد ۱، صفحهٔ ۳۳۰)
دست نیاز دراز مکن
ادْفَعِ الْمَسْأَلَةَ مَا وَجَدْتَ التَّحَمُّلَ يُمْكِنُكَ فَإِنَّ لِكُلِّ يَوْمٍ رِزْقاً جَدِيداً، وَ اعْلَمْ أَنَّ الْإِلْحَاحَ فِي الْمَطَالِبِ يَسْلُبُ الْبَهَاءَ، وَ يُورِثُ التَّعَبَ وَ الْعَنَاءَ، فَاصْبِرْ حَتَّى يَفْتَحَ اللَّهُ لَكَ بَاباً يَسْهُلُ الدُّخُولُ فِيهِ، فَمَا أَقْرَبَ الصَّنِيعَ مِنَ الْمَلْهُوفِ، وَ الْأَمْنَ مِنَ الْهَارِبِ الْمَخُوفِ! فَرُبَّمَا كَانَتِ الْغِيَرُ نَوْعاً مِنْ أَدَبِ اللَّهِ، وَ الْحُظُوظُ مَرَاتِبُ، فَلَا تَعْجَلْ عَلَى ثَمَرَةٍ لَمْ تُدْرِكْ، فَإِنَّمَا تَنَالُهَا فِي أَوَانِهَا، وَ اعْلَمْ أَنَّ الْمُدَبِّرَ لَكَ أَعْلَمُ بِالْوَقْتِ الَّذِي يَصْلُحُ حَالُكَ فِيهِ فَثِقْ بِخِيَرَتِهِ فِي جَمِيعِ أُمُورِكَ يَصْلُحْ حَالُكَ
تا جایی که می‌توانی تحمل کنی دست نیاز دراز مکن؛ زیرا هر روز، روزىِ تازه‌ای دارد. بدان که پافشاری در درخواست، هیبت آدمی را می‌بَرد، و رنج و سختی به بار می‌آورد؛ پس صبر کن تا خداوند دَری به رویت بگشاید که براحتی از آن وارد شوی؛ که چه نزدیک است احسان، به آدم اندوهناک؛ و امنیت، به آدم فراری وحشت‌زده؛ چه بسا که دگرگونی و گرفتاری‌ها، نوعی تنبیه خداوند باشد؛ و بهره‌ورزی مراتبی دارد، پس برای چیدن میوه‌های نارس شتاب مکن، که به موقع آن‌ها را خواهی چید. بدان، آنکه تو را تدبیر می‌کند، بهتر می‌داند که چه وقت، بیشتر مناسب حال توست، پس در همه کارهایت به انتخاب او اعتماد کن، تا حال و روزت سامان گیرد.
امام حسن عسکری (ع) (أعلام الدين في صفات المؤمنين، صفحهٔ ۳۱۳)
