هوالمحبوب مِهر خوبان دل و دین از همه بی‌پروا بُردرُخ شَطرنج نبُرد آنچه رخ زیبا برد تو مپندار که مجنون سرِ خود مجنون گشتاز سَمَک تا به سِماکَش کشش لیلی برد من به سرچشمه‌ی خورشید نه خود بردم راهذرّه‌ای بودم و مِهر تو مرا بالا برد من خَسی بی سر و پایم که به سیل […]
بایگانی‌های تگ: ادبیات
مطرب خوش‌نوا بگو، تازه به تازه نو به نوبادهٔ دلگشا بجو، تازه به تازه نو به نو با صنمی چو لعبتی، خوش بنشین به خلوتیبوسه ستان به آرزو، تازه به تازه نو به نو بر ز حیات کی خوری؟ گر نه مدام میخوریباده بخور به یاد او، تازه به تازه نو به نو شاهد دلربای […]
وَ لَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداًو هرگز غیر او را پناهی نخواهی یافت… قرآن کریم، سورهٔ کهف، آیهٔ ۲۷ ای دل بیا که ما به پناه خدا رویم (حافظ)
سالها دل طلب جام جم از ما میکردوانچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد گوهری کز صدف کون و مکان بیرون استطلب از گمشدگان لب دریا میکرد مشکل خویش بر پیر مغان بردم دوشکو به تأیید نظر حل معما میکرد دیدمش خرم و خندان قدح باده به دستو اندر آن آینه صد گونه تماشا میکرد […]
عده‌ای بصورت آگاهانه تظاهرات مذهبیشان با باطنشان در تضاد است. علت این تظاهرات، امتیازاتی است که می‌خواهند در جامعهٔ دینی کسب کنند. با استناد بقرآن:«يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِمْ مَا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ» (سورهٔ فتح، آیهٔ ۱۱)«با زبان‌هایشان چیزی می‌گویند که در دل‌هایشان نیست»این عمل ریاکارانه را بجهت اغراض دنیوی پوچ انجام می‌دهند؛ تا برای خود جایگاهی دنیوی […]
روی تو کس ندید و هزارت رقیب هستدر غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیستچون من در آن دیار هزاران غریب هست در عشق خانقاه و خرابات فرق نیستهر جا که هست پرتو روی حبیب هست آنجا که کار صومعه را جلوه می‌دهندناقوس دیر راهب و نام صلیب […]
راز دل با تو چه گویم که تو خود راز دلیکار پرداز دل و سوز دل و ساز دلی بر سر سدره و بر طوبی و بر شاهق طوردانه و لانه و بال و پر و آواز دلی قبض و بسطی که به عنقای دل آید همه دمچو دفیف است و صفیفش که به پرواز […]
هر بلائی کز تو آید رحمتی استهر که را فقری دهی آن دولتی است تو بسی زاندیشه برتر بوده‌ایهر چه فرمان است، خود فرموده‌ای زان به تاریکی گذاری بنده راتا ببیند آن رخ تابنده را تیشه، زان بر هر رگ و بندم زنندتا که با عشق تو پیوندم زنند گر کسی را از تو دردی […]
یاد باد آن که سر کوی توام منزل بوددیده را روشنی از خاک درت حاصل بود راست چون سوسن و گل از اثر صحبت پاکبر زبان بود مرا آن چه تو را در دل بود دل چو از پیر خرد نقل معانی می‌کردعشق می‌گفت به شرح آن چه بر او مشکل بود آه از آن […]
امروز، شاهِ انجمنِ دلبران یکی استدلبر اگر هزار بُوَد، دلْ بَرِ آن یکی است من بهرِ آن یکی، دل و دین داده‌ام به بادعیبم مکن، که حاصلِ هر دو جهان یکی است سوداییانِ عالَم پندار را بگویسرمایه کم کنید، که سود و زیان یکی است خَلقی، زبان به دعویِ عشقش گشاده‌اندای من غلامِ آن که، […]